In 1875 schonk Nicolaas Brantjes, wethouder, lid van de Kamer van Koophandel en kerkmeester in Purmerend, een stuk weiland van een halve hectare aan de katholieke kerk. Voor die tijd werden de katholieken in een hoek van de algemene begraafplaats begraven. Daar moesten de kerkelijke plechtigheden, zoals de katholieke dienst die voorschrijft, achterwege blijven.
Drie jaar later schonk de familie Brantjes-Truffino geld voor de bouw van een kapel. De architect was H.P. van den Aardweg. De familie Brantjes speelde in die tijd een toonaangevende rol in Purmerend. Behalve eigenaar van een grote houthandel richtte Nicolaas Brantjes ook een cementfabriek en een plateelfabriek op. Het Art Nouveau- sieraardewerk van de firma Brantjes is nu in vele kunstcollecties te vinden.
Vanaf 1875 werd er aan de Overweersepolderdijk gedurende een eeuw lang begraven. Daarna is het kerkhof verwaarloosd en zijn er veel vernielingen gepleegd. In 1998 besloot de gemeente Purmerend de kapel en het monumentale toegangshek op de gemeentelijke monumentenlijst te plaatsen.
Op www.dodenakkers.nl is meer te lezen over de geschiedenis van de begraafplaats. Op www.schiltmeijer.nl, is een alfabetische lijst te vinden van de mensen die op dit kerkhof zijn begraven.”
De hiervoor genoemde alfabetische lijst “Schiltmeijer” borgt geen volledigheid, zeker niet t.a.v. de latere periode 1970-1973. Een vrijwilliger verbonden aan de stichting is druk bezig met een volledige reconstructie van de grafsteden en de daarin begraven personen over de periode 1876-1973. Eventuele vragen over niet vermelde begraven personen kunt u via onze website stellen en zullen worden doorgeleid naar betreffende vrijwilliger.
Het smeedijzeren hek is in het begin van de twintigste eeuw door de Purmerendse smid Jan Hendrik Jan Dekkers gemaakt. Theo van der Linden, ook een smid, heeft het hek bijna honderd jaar later hersteld. De gemetselde steunpilaren waar het hek aan hangt, waren voorzien van ornamenten die helaas vernield zijn. Als alternatief is gekozen voor lantarens.
De begraafplaats is aan alle kanten door een sloot omgeven. Aan de fundering van de toegangsbrug zijn herstelwerkzaamheden verricht en het metselwerk is opnieuw gevoegd.
Het smeedijzeren hek is in het begin van de twintigste eeuw door de Purmerendse smid Jan Hendrik Jan Dekkers gemaakt. Theo van der Linden, ook een smid, heeft het hek bijna honderd jaar later hersteld. De gemetselde steunpilaren waar het hek aan hangt, waren voorzien van ornamenten die helaas vernield zijn. Als alternatief is gekozen voor lantarens.
De begraafplaats is aan alle kanten door een sloot omgeven. Aan de fundering van de toegangsbrug zijn herstelwerkzaamheden verrricht en het metselwerk is opnieuw gevoegd.
Vrijwilligers hebben zich ingezet om de tuin op te knappen en te onderhouden. Veel opschot is verwijderd, zo ook een enkele boom die onder de grafmonumenten wortelde. Aangezien het oorspronkelijke tuinontwerp is teruggevonden, is opnieuw en volgens tekening, een ligusterhaag om de grafplaats aangeplant. Het pad rondom de grafplaats was geheel overwoekerd. Het is nu vrijgemaakt van begroeiing en er is nieuw grind aangebracht, waarbij rekening is gehouden dat het pad rolstoel toegankelijk is.
Toen het kerkhof nog in gebruik was, werd het pad gebruikt om het rijtuig van de pastoor tot achter de kapel te brengen. Aan de voordeur wachtte de geestelijke dan de stoet op. Op veel kerkhoven is een dergelijk pad aangelegd. Het was gebruik om het lichaam van de overledene driemaal rond te dragen, mannen op de schouders, vrouwen onderhands, alvorens de grafplaats te betreden. Het symboliseerde de overgang van het aardse naar een ander leven.
Onder de 347 grafstenen op het kerkhof bevinden zich de resten van 704 overledenen. Met behulp van de nabestaanden wil de stichting de grafstenen zo goed als mogelijk herstellen.
